Lijnzaad is een klein vetrijk zaadje van de vlasplant en bestaat voor ongeveer 40% uit vet. Paarden krijgen lijnzaad vaak los of verwerkt in het krachtvoer toegediend. In krachtvoer kan zowel lijnzaad als het restproduct, lijnzaadschilfers verwerkt zijn. Lijnzaadschilfers blijven over nadat het vet uit de zaadjes is gehaald.
Het voeren van lijnzaad aan paarden staat bekend om haar gezondheid bevorderende werking, maar lijnzaad heeft ook een nadeel. Van oudsher wordt er gezegd dat je lijnzaad alleen gekookt aan je paard mag voeren. Lijnzaad bevat namelijk de stof linamarine. Deze stof wordt tijdens de vertering omgezet naar blauwzuur. Blauwzuur is een giftige stof voor paarden.
Lijnzaad koken achterhaald?
Wanneer lijnzaad wordt gekookt verdampt ongeveer 95% van het blauwzuur. Vroeger toen paarden nog als werkpaarden dienden, werd lijnzaad gebruikt als volledig krachtvoer voor het paard en in grote hoeveelheden gevoerd. Tegenwoordig voeren wij lijnzaad om andere redenen en veelal in veel kleinere hoeveelheden. Het is hierom ook niet noodzakelijk om lijnzaad te koken alvorens te voeren, mits je kleine hoeveelheden lijnzaad voert.
Theoretisch gezien zou een paard van 500 kg ongeveer 500 mg blauwzuur binnen moeten krijgen voordat het dodelijk is. Dit betekent dat het voeren van 1,3 kg ongekookte lijnzaad dodelijk kan zijn voor het paard. De kans op vergiftiging is niet aanwezig wanneer je lijnzaad in kleine hoeveelheden voert, maximaal 150 gram per dag bij een volwassen paard van 600 kg. Het blauwzuur gehalte is dan zodanig laag, dat dit geen consequenties heeft voor het paard. Tevens is er een enzym aanwezig in het lichaam van het paard die er voor zorgt dat lage gehaltes blauwzuur in het lichaam wordt afgebroken.
Voordelen gekookt lijnzaad aan paarden voeren
Wanneer lijnzaad wordt gekookt ontstaat er een slijmerige massa. Deze massa helpt verstoppingen voorkomen en heeft een bindende werking bij diarree. De slijmerige massa die ontstaat door het koken van lijnzaad laat tevens een beschermend laagje achter in de darmen en maag van het paard. Dit kan een positieve werking hebben bij maagzweren en beschadigingen aan de darmwand.